woensdag 12 november 2014

Soms heeft een mens al eens een pauzeke nodig

Soms heeft een mens al eens een pauzeke nodig...

Na de overname van de webshop, waardoor ik een nieuwe blogstart moest nemen, ontbrak de goesting mij eerlijk gezegd wat om verder te bloggen. Het was heel jammer dat mijn oude blogberichten niet mee overgezet konden worden, het was een stukje van mijn creatieve ei dat mee verdween, maar er was niks aan te doen. In elk geval: mijn handleidingen heb ik wel "gered" van het migratie-spook, die vindt u nog steeds hier.

Een paar weken geleden begon het weer te kriebelen om toch weer te gaan bloggen.

Rustiger is het er hier alleszins niet op geworden. Fien is intussen een flinke peuter van bijna 2, die volledig verliefd "Mama, wauauauauauauw!" kan zeggen als ik haar een nieuwe creatie wil laten passen :) Zonder twijfel mijn allerdankbaarste publiek, LOL.


Ook onze beestenbende is nog steeds present. Fien is intussen een ijverig boerinnetje geworden, dat dol is op mee de geiten/kippen/varkens te gaan voeren en die taak héél serieus neemt.




Verbouwen, dat doen wij ook nog steeds ijverig. Intussen hebben we een badkamer, een échte badkamer zowaar! Mijn velletje heeft het geweten, dat we weer een bad hebben, want niks is toch zo heerlijk als met een goed boek heerlijk in een heet bad liggen dobberen?

Dat we verder verbouwen is deels ook wel wat noodzaak, want we hadden slechts 2 slaapkamers. Nuja, Fien haar slaapkamer is eigenlijk alleen te herkennen als slaapkamer door het feit dat er een babybedje staat, want door de grote verbouwwoede staat de kamer eigenlijk nog steeds vol met spullen die er eigenlijk niet thuis horen, maar waar momenteel geen andere plek voor is. 2 slaapkamers zou prima zijn, voor ons en een peuter, ware het niet dat er opnieuw een Fiep in mijn buik groeit, een Fiep die zich over 3 maand al komt aanmelden. Er is dus nog werk aan de winkel, om nog "rappekes" een kamer extra hier in huis te hebben.

Tussen al de kinder/beesten/verbouw/werkwaanzin door, is mijn naaimachine nog altijd het nest voor mijn creatieve ei. En een Fientje heeft nooit handgemaakte kleertjes te veel, toch?

Hopelijk passeert u hier weer talrijk, op mijn nieuwe blogadres. Ik haal alvast wat werk van de afgelopen maanden uit de kast, terwijl ik wacht op de postbode die mijn goudkleurig paspeltje om mijn nieuwste project af te werken in de bus komt steken.

4 opmerkingen: